Streicher/Huey/Strauss testing voor maakindustrie
De productie van apparatuur of producten gaat vaak gepaard met lassen en warmtebehandelingen. Precipitaten in roestvrij staal of nikkellegeringen kunnen zich vormen als gevolg van warmte-inbreng in een bepaald temperatuurbereik (d.w.z. 550-850°C voor roestvrij staal), waardoor het materiaal gevoelig wordt voor interkristallijne corrosie.
Er zijn verschillende testen ontwikkeld om materialen te evalueren met betrekking tot hun gevoeligheid voor interkristallijne corrosie. Deze testen worden gewoonlijk uitgevoerd op monsters van afgewerkte stukken of op materiaal dat door een specifieke warmtebehandeling in een oven of door lassen gevoelig is gemaakt.
STREICHER TESTING
Bij de Streicher test (ASTM A262, Praktijk B) wordt het monster gedurende 120 uur blootgesteld aan een kokende ijzer(III)sulfaat – 50% zwavelzuuroplossing. Op basis van de bepaling van het massaverlies wordt een corrosiesnelheid bepaald. Naast de bepaling van het massaverlies kan de diepte van de interkristallijne aantasting worden beoordeeld door middel van dwarsdoorsnede-analyse. Aanvaardingscriteria worden meestal door de koper of producent gespecificeerd.
De test detecteert de gevoeligheid voor interkristallijne aantasting die voornamelijk geassocieerd is met chroomcarbideprecipitatie in ongestabiliseerd austenitisch roestvast staal en voor interkristallijne aantasting die geassocieerd is met sigmafase.
Meer specifiek voor het testen van nikkellegeringen wordt een soortgelijke testprocedure beschreven in ASTM G28, methode A, met verschillende testduren voor verschillende legeringen.
HUEY TESTING
Bij de Huey-test (ASTM A262, praktijk C, die vergelijkbaar is met EN ISO 3651-1) wordt het monster blootgesteld aan kokend 65% salpeterzuur gedurende 5x 48 uur. Na elke periode van 48 uur wordt het massaverlies bepaald. Een corrosiesnelheid per periode van 48 uur en een totale corrosiesnelheid over de gehele periode worden bepaald. Acceptatiecriteria worden gewoonlijk door de koper of producent gespecificeerd.
De test detecteert de gevoeligheid voor snelle interkristallijne aantasting die gepaard gaat met aanwezigheid van chroomcarbideprecipitaten.
STRAUSS TESTING
Bij de Strauss-test (ASTM A262, Praktijk E, die vergelijkbaar is met ISO 3651-2, Methode A – Monnypenny Strauss-test) wordt het monster gedurende ten minste 15 uur blootgesteld aan een koper-kopersulfaat-16% zwavelzuuroplossing. Na de test wordt het monster 180° gebogen en onder lage vergroting beoordeeld op de aanwezigheid van scheuren of barsten die wijzen op interkristallijne aantasting. Deze test is dus een meer kwalitatieve test, in tegenstelling tot de Huey- en de Streicher-test, die meer kwantitatief van aard zijn.
De test wordt uitgevoerd om de gevoeligheid van het materiaal voor interkristallijne aantasting vast te stellen.
Voordelen van Streicher/Huey/Strauss testing:
- Snel;
- Gestandaardiseerd;
- Beoordeling van de resultaten aan de hand van aanvaardingscriteria of een relatieve vergelijking.
U kunt onze testen samengevat terugvinden op onze website.
VRAGEN OVER ONZE DIENSTEN
Zorg ervoor dat uw product of installatie op lange termijn overleeft door onze expertise van bij het begin in het proces te betrekken. Wij beantwoorden graag al uw vragen en staan te popelen om onze diensten aan te bieden. Contacteer ons vandaag!
